Rozdział 5

                   ~perspektywa Karolci

-Twoja koszulka już wyschła. – oznajmiłam zdejmując ją z kaloryfera.

-Szkoda…

-Dlaczego? – uśmiechnęłam się niepewnie

Nic nie odpowiedział, zbliżył tylko swoją twarz do mojej i mnie… POCAŁOWAŁ?!

-Heej.. co robisz?

-Myślałem, że… z resztą nie ważne. Przepraszam

-Niee, tz. nie chciałam żeby tak to zabrzmiało. Tylko po prostu zaskoczyłeś mnie. Hm… pozytywnie…

-To dobrze, że nie jesteś zła… - usłyszeliśmy hałas – Co to było?

-Nie wiem, ale to z dołu.

-Chodź zobaczymy…

Zeszliśmy na dół. Najpierw zobaczyłam przewróconego kwiatka i rozrzuconą dookoła niego ziemię. Potem poduszki porozwalane po całym salonie i rozsypane chipsy na łóżku. A na końcu Kendalla z opaską na twarzy i uciekających przed nim Nikole z Jamesem. No tak. Niańki.

-Ej, ej – Nikole wpadła na mnie, a zaraz za nią James. – Co wy tu robiliście? Salon wygląda jak by jedno wielkie tornado przez niego przeszło.

-My tylko się bawiliśmy.. James i Kendall to świetne nianie.

-A wy co robiliście tyle czasu w łazience? Sami? – spytał James. Nie wiedziałam co mam powiedzieć. Czułam, że się czerwienię.

-Nie to co myślisz – odpowiedział mu Carlos.

-Taa… uważaj bo Ci uwierzę. Mogłeś chociaż koszulkę na dobrą stronę założyć – wskazał palcem na Carlosa, który nie dość że założył ją tył na przód to jeszcze na lewą stronę.

-My. Nic. Nie…

-Auuuł – przerwał mu Kendall swoim krzykiem – Kto tu postawił ten stół?! – zdjął opaskę z twarzy.

Wszyscy wybuchneliśmy śmiechem.

-To nie jest śmieszne. Boli mnie.

-Ojoj nasz biedny Kendall – Carlos podszedł do niego i pogłaskał po głowie. Jaki on był cudowny. Awww…

-Dobra chłopaki, ogarnijmy tu trochę bo zaraz Magda i Logan wrócą, a założę się że nie będzie zadowolona widząc swój salon w takim stanie.

-No dobra – zgodzili się wszyscy.

Po jakiś 30 minutach w salonie było czysto jak nigdy jeszcze. James i Carlos poszli po pizze. Nikole usnęła, więc Kendall zaniósł ją do pokoju. A ja włączyłam telewizor. Zaczęłam oglądać jakiś serial brazylijski. Niestety długo nie miałam spokoju.

-Kochaliście się w tej łazience? – zapytał Kendall siadając obok mnie

-Oglądam film. –

-Oj no weź mi możesz powiedzieć. Jak ty nam nie powiesz to wyciągniemy to z Carlita.

-Co wam zależy na tym żeby to wiedzieć? Biografie piszecie czy co?

-Nie, nie denerwuj się tak. Po prostu Carlos mówił że jesteś, czekaj jak on to ujął… Wiem, słodka i inna od reszty, więc…

-Mówił tak?! – zdziwiłam się

-No, a to taki dziwne? No dobra to co tam rob… - dzwonek zadzwonił do drzwi.

-Pójdę otworzyć.

Poszłam do drzwi. Cieszyłam się, że nie musiałam dalej wysłuchiwać pytań Kendalla. Wiem że chciał dobrze. Że chciał wiedzieć, ale jakoś nie miałam ochoty rozmawiać o tym, szczególnie z nim.

-Ciii… - to Logan. Niósł Magde. – Gdzie mogę ją zanieść?

-Yyy… na górę do jej pokoju.

Poszłam za nim. Położył ją na łóżku, a potem przykrył i dał buziaka w policzek. Pomyślałam, że to takie słodkie. Potem zeszliśmy na dół. Logan powiedział że Magda usnęła jak wracali, a on nie miał serca jej budzić i dlatego ją przyniósł. Tak strasznie się cieszyłam, że jest ktoś kto się nią aż tak przejmuje.

-Gdzie Carlito i James? – zapytał Logan.

-A wiesz, że Carlos i …

-KENDALL! – rzuciłam w niego poduszką

-Ej… no ja nic nie… – spojrzałam na niego tak jak zawsze patrzyła na mnie mama kiedy próbowałam ją do czegoś przekonać a ona i tak mówiła „nie”. – Poszli po pizze.

Jak chłopcy wrócili z pizzą to zjedliśmy, i zaraz po tym pojechali do domu. Rano mieli jakiś ważny występ w radiu czy gdzieś i nie mogli się spóźnić. Ja poszłam się umyć i położyłam w salonie. Miałam u Magdy trochę swoich rzeczy, bo latem tu pomieszkiwałam i ich nie zabrałam jeszcze. Włączyłam film, ale nie mogłam się na nim skupić. Myślałam o tym co mi Kendall powiedział, o mojej i Carlosa rozmowie i o naszym pocałunku…

____________________________________________________________

 No i jest rozdział 5. A ja dziś znów do szkoły nie poszłam :P Jaka szkoda... moja edukacja ostatnio jest dość w kratkę ale co zrobić? Mam nadzieje że rozdział się podoba, i czekam na komentarze :]

Aaaa i chciałam powiedzieć że podczas pisania poprzedniego rozdziału, ani żadnego żaden chomik ani żadne inne zwierze nie ucierpiało.